lunes, 24 de mayo de 2010

Ya tengo trabajo

Y empiezo mañana.
Ahora mismo estoy nerviosa porque llevaba tiempo buscando un trabajo adecuado y ahora que ha llegado no puedo evitar sentirme nerviosa. Hace ya más de seis años que no cambio de trabajo, así que creo que mis nervios son comprensibles, me siento como el primer día de colegio.
El trabajo en cuestión parece interesante y los compañeros parecen majos. Además no es de jornada completa. Pero siempre tiene que haber (o tengo que sacarle) una pega para todo y aquí el problema es la distancia de mi casa al trabajo. Tardaré casi dos horas al día en desplazamientos. Para muchos esto sería sólo un mínimo detalle, pero para mí que trato de tener todo cerca, utilizar siempre transporte público... es algo difícil. Pero creo que merece la pena hacer la prueba y como además sólo trabajaré seis horas al día, creo que será soportable.
De momento ando ocupada buscando actividades para los niños en verano porque antes de que yo encontrara un trabajo iban a pasar bastante tiempo conmigo así que ahora tengo que buscar soluciones.
Ahora a ver si consigo dormir...

11 comentarios:

Edurne dijo...

Suerte, Ainhoa!
Eta Zorionak, bene-benetan!

Ni ere, bihar lanera bueltatuko naiz,nire aitaren asuntoarekin, bajan nengoen, baina bueltatzeko ordua heldu da, azken hilabetea umeekin pasatzeko!

Beno, eta zu lasai, ez baduzu lorik egin, pentsa ezazu ni ere, hemendik, bardin ibiliko naizela! jajaja!

Ya nos contarás qué tal tu primer día!

Muxutxuak!

London dijo...

Enhorabuena!!!!!!! me alegro mucho por tí. No podía ser perfecto pero dentro de los males no es de los peores.

Espero que tengas un buen primer día.

Lina dijo...

Vi este mensaje anoche. Pero estaba cansadísima para comentar. Supongo que a estas horas estarás en tu nuevo trabajo.

Felicidades!!!

De corazón espero que te vaya bien. Vuelve esta noche a contarnos que tal tu primer día.

Besos.

Nik neuk dijo...

Enhorabuena!!
Bueno si todo lo s demás lo tienes a favor, que importa el desplazamiento. Bueno si importa, yo opino como tu, cuanto más cerca mejor pero todo no se puede.
Saludoss
y mucha suerte

Anónimo dijo...

¡Felicitaciones! Y toda la suerte del mundo con el cambio. A mí, al igual que a ti, el tema del transporte y el tiempo que requiere sí que me importaría, pero bien dices que habrá que esperar para saber cómo lo llevas. Quizás, incluso, termines por encontrar alternativas (un domicilio más cerca, un medio de transporte más rápido)... o no te importe mucho porque compense todo lo demás (como dice Laia, hay cosas que se llevan menos). Sea un caso u otro, te deseo mucha, mucha felicidad y prosperidad.
;)
Saluditos,
A.

Mariana dijo...

que bueno! 2 horas es un tiempito considerable... pero date un tiempo para conocerlo. Si la cosa no funciona y no te cierra... entonces... a otra cosa mariposa. No tiene sentido sentirte miserable....
MUCHA SUERTE!!!

dragonfly dijo...

Ahhhh me alegro mucho mucho! Y comprendo perfectamente esos nervios.

Ya verás como todo va a ir bien :)

besos

Unknown dijo...

yujuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu en serio?????? que bueno Ainoha!!!! que bien! me alegro mucho!
La verdad es que fue mas facil de lo que pensamos, o no??? a mi me lo parece!
De verdad me alegro un monton y bueno... ya te adaptaras a la distancia, por ahora veamosle el lado positivo ;)
Brindo por ti!

Ainhoa dijo...

Gracias a todos. El primer día genial, de verdad, se me ha pasado volando. Compañeros muy simpáticos y ya veo posibilidades de evolución.
Al final he tardado una hora ida y otra vuelta pero contando el tiempo que tardo en ir a dejar/buscar a los niños en el cole.
Imposible lo de la mudanza, llevamos dos años en esta casa y aquí pensamos quedarnos un tiempo.
Pero estoy investigando para hacer una parte del trayecto en bici con las bicis del ayuntamiento de Bruselas, a ver si sale algo por ahí...

Anónimo dijo...

lako!
pero qué bien!!! me alegro mucho.
Yo llevo muchos años viajando para trabajar y al final te acostumbras. Ahora igual que tú, tardo una hora para ir y otra para volver..... quiero detalles.
besos

coro dijo...

Chica, estás que lo tiras!!!! Trabajo y premio!!! Me alegro muchísimo. Verás cómo el viajecito en coche te viene estupendo para pensar en tus cosas y dedicarte tiempo!!! Un abrazo